Demək olar ki, totalitarizmin ölkənin əksər hissəsini ələ keçirdiyi hər bir vəziyyətdə, bunu müstəqillik naminə etmişdir. İnsanlar öz müstəqilliklərinin çox artdığına inanaraq zülmü məmnuniyyətlə qəbul edirlər.
Lakin onların müstəqilliyi sadəcə bir səmtdə artır, bu da ki, günah işlətmək “müstəqilliyi”dir. Məzdəkilər böyük Fars İmperiyasını ələ keçirəndə və demək olar ki, onu məhv edəndə, onların istəyi müstəqillik, cinsi kommunizm üçün azadlıq və bütün özəl mülkiyyətləri mənimsəmək azadlığı idi. Yunanıstan və Roma da əvvəllər eynilə bu yolu tutmuşdular: insanların siyası azadlıqları ləğv edildiyi və əmlakları vergi qoyma ilə müsadirə edildiyi təqdirdə, cinsi azadlığı olduqca artmışdı.
İntibah dövrü insanların Allahdan azad olduqlarını və istədiklərikimi hərəkət edə biləcəklərini düşündüyü, diktatorların və geniş cinsi azadlığın zəfər dövrüydü. Leninin zəfərindən həm əvvəl, həm də onun dövründə cinsi azadlığın yüksəlişi oldu və Hitlerin dövründə də eynilə bu cür baş verdi.
Cinsi azadlıq şüarı, sadəcə olaraq köləliyə gətirən bir yalandır. O, insanları sərbəstlik üçün məsuliyyətdən imtina etməyə və kölə olmaq üçün azad olmağa məcbur edir. Beləliklə, bu günümüzdə həmin qondarma cinsi azadlığın artımı əgər qarşısı alınmasa diktatura və zülmün başlanğıcıdır.
Yaqub Allahın qanununu “kamil azadlıq qanunu” (Yaqub 1:25) adlandırır, çünki insanları güclü və müstəqil edən imanda itaətdir. Günah etmək üçün azadlıq əslində azadlıq deyil, köləlikdir. Bu qurtuluşa deyil, insanın əsarət altına düşməsinə və onun əhatəsinin dağılmasına gətirib çıxarır. Cinsi azadlıq hərəkatının hasil etdiyi yeganə azadlıq totalitarizm və zülm üçün azadlıqdır. Dünyabütün bu tip insanlar tərəfindən köləlik üçün təhlükəsiz hala gətirilir.
Bizim azadlığımız Məsihdədir. “Buna görə də əgər Oğul sizi azad etsə, həqiqətən də, azad olacaqsınız” (Yəhya 8:36).
Vaxtında Verilən Məsləhət –dən, 3-cü Cild.
İngiliscə Mövcuddur: https://chalcedon.edu/resources/articles/dictatorship-and-freedom-1
R.C. Raşduni (R.J. Rushdoony) (1916-2001), aparıcı ilahiyyatçı, kilsə/dövlət mütəxəssisi və Müqəddəs Kitab qanunlarının cəmiyyətə tətbiqi ilə bağlı çoxsaylı əsərlərin müəllifi olmuşdur. 1965-ci ildə “Chalcedon” fondunun əsasını qoymuşdur. Onun Müqəddəs Kitab Qanununun Əsasları (1973), Müqəddəs Qanunun etibarlılığını Allahın hamı üçün itaət standartı kimi qəbul edən müasir teonomiya hərəkatına başladı. O, müasir məsihçi məktəbini və 20-ci əsrin ortalarından sonlarınadək evdə təhsil hərəkatlarını təşviq edən hesab edilir.