Görünür, pisləri tərifləmək və mükafatlandırmaq bu gün hakimlərimizin və qanunvericilərimizin əsas hədəfidir.
Əgər bu ifadə çox güclü görünürsə, Allah ilə müzakirə edin, çünki Müqəddəs Kitabda açıq şəkildə deyilir:
Qanunu pozanlar pisi təriflər, qanuna əməl edənlər onlara qarşı çıxar” (Süleymanın Məsəlləri 28:4).
Sözügedən qanun Allahın qanunudur. Əgər insanlar ondan imtina edirlərsə, onlar yalnız qanundan deyil, həm də salehlikdən və ədalətdən imtina edirlər. Buna görə onlarla mübarizə aparmaq, şəri idarə etməyə və yatırmağa çalışmaq əvəzinə “pisləri tərifləyəcəklər”.
Bu yaxınlarda iki cinayətkarın məhkəməsi zamanı məhkəmə salonunda oturmuşdum. Onlardan biri cinayət üstündə, digəri isə şahidlərin gözü qabağında oğurladığı avtomobilə görə tutulmuşdu. Günahsız olduqlarını elan etməyi planlaşdırırdılar, vergi ödəyiciləri hesabına ictimai müdafiəçilərlə təmin edilməli idilər və soyğunçuluğa məruz qalanlar isə birinci halda pul oğurluğuna görə, başqa bir halda bəlkə də, zədələnmiş bir avtomobilə görə pul almayacaqdılar. Nə məhkəmədə, nə də qanununda Müqəddəs Kitabın əvəzini ödəmə qanununa dair bir fikir yox idi. Cərimələr zərərçəkənlər tərəfindən məhkəmə salonunda itirilən saatlar, itirilmiş əşyalar və ödənilmiş vergilər şəklində ödənilirdi. Əvvəllər də məhkum olunmuş hər iki cinayətkarlarla işə zərər verməmək üçün çox yumşaq yanaşılırdı, zərərçəkənlər və polis isə bəzən kəskin şəkildə dindirilirdi.
Ədalətli mühakimə Allahın qanunlarına əsasən bir zərurətdir, lakin qurbanları davamlı olaraq cəzalandıran bir məhkəmə əslində pisləri tərifləyir.
Buna görə də biz sual verməliyik: “Nə üçün insanlar və millətlər pisləri tərifləyirlər?” Taylı tayını tapar və pis adamlar şərə üstünlük verəcək, günahkarlar isə ədaləti təsirsiz etməyə çalışacaqlar ki, o, onları mühakimə etməsin.
İlahi söz nazil olmayanda xalqda hərc-mərclik olar. Qanuna əməl edən nə bəxtiyardır!” (Süleymanın Məsəlləri 29:18).
Müqəddəs Kitab alimi möhtərəm Derek Kidner, İbrani dilində bu ayənin hərfi mənada belə tərcümə oluna biləcəyini qeyd etdi: Peyğəmbərlik və ya görüntü olmayan yerdə, o deməkdir ki, Kəlam vəz olunmur, “xalq vəhşiləşir”. Çünki Allahın Kəlamı həqiqi şəkildə çox az vəz olunduğuna görə, adamlar vəhşiləşiblər. Vəhşi adamlar da pisləri tərifləyəcəklər.
“Vaxtında vərilən məsləhət” 3-cü cild, № 26, Chalcedon/ Ross House Books, 2015.
İngilis dilində: https://chalcedon.edu/resources/articles/praising-the-wicked
R. C. Raşduni (R. J. Rushdoony) (1916-2001), aparıcı ilahiyyatçı, kilsə/dövlət mütəxəssisi və Müqəddəs Kitab qanunlarının cəmiyyətə tətbiqi ilə bağlı çoxsaylı əsərlərin müəllifi olmuşdur. 1965-ci ildə “Chalcedon” fondunun əsasını qoymuşdur. Onun Müqəddəs Kitab Qanununun Əsasları (1973), Müqəddəs Qanunun etibarlılığını Allahın hamı üçün itaət standartı kimi qəbul edən müasir teonomiya hərəkatına başladı. O, müasir məsihçi məktəbini və 20-ci əsrin ortalarından sonlarınadək evdə təhsil hərəkatlarını təşviq edən hesab edilir.