İngilis yazıçısı Qrehem Dauson məsihçilərin maddi şeylərin ruhani əhəmiyyətinə diqqət yetirmələrinin vacibliyi haqqında yazıb. Onun sözlərinə görə müasir mütəfəkkirlərin problemi onların bu ikisi arasındakı münasibətləri görə bilməməsindədir. Nəticədə onlar sərvət yaradanlara qarşı düşmənçilik edir və ehtiyacı olanlara kömək etmək vasitəsi kimi müsadirəyə üstünlük verirlər.
Əksinə, o deyir: “Sərvətin yaradılması həqiqətən də, ən əsas sosial xidmətlərdəndir. Şişirtmədən demək olar ki, xeyriyyəçilik işdən başlayır”. Beləliklə, məsihçilər Rəbbin işini maddi və ruhani cəhətdən inkişaf etdirmək üçün sərvət yaradıcıları olmalıdırlar.
Həyat iş üçün vaxtımızdır, çünki “…Tezliklə gecə gəlir, o zaman heç kim işləyə bilməz” (Yəhya 9:4). Bizim günlərimizdə əmək intizamına əhəmiyyət verilmir. Bir-iki nəsldən əvvəl daha böyük çiçəklənmə dövründə bu rifahı Padşahlıq məqsədləri üçün deyil, istirahət üçün istifadə etdiyimiz çox acınacaqlıdır. İnsanlar Rəbbi deyil, özlərini birinci yerə qoydular.
Buna görə bu gün qanunsuz bir cəmiyyətdə yaşamağımız bizi təəccübləndirməməlidir. Əgər insanlar Rəbb qarşısında öz vəzifələrinə laqeydlik göstərəcəklərsə, bir-birləri qarşısında vəzifələrinə də laqeydlik göstərəcəklər. Nəticələri bütün ətrafımızda görürük.
Rəbbimiz bəyan edir: “…əvvəlcə Allahın Padşahlığını və Onun salehliyini axtarın” (Matta 6:33). Nə qədər ki, insanlar hər şeydən əvvəl öz məmnuniyyətlərini və öz rifahlarını axtaracaqlar, Rəbbin işi zərər çəkəcək və yaxınlarımız unudulacaq. Bizim prioritetlərimiz Allahın Kəlamı ilə müəyyənləşdirilməlidir.
“Vaxtında vərilən məsləhət” 3-cü cild, № 60, Chalcedon/ Ross House Books, 2015.
R. C. Raşduni (R. J. Rushdoony) (1916-2001), aparıcı ilahiyyatçı, kilsə/dövlət mütəxəssisi və Müqəddəs Kitab qanunlarının cəmiyyətə tətbiqi ilə bağlı çoxsaylı əsərlərin müəllifi olmuşdur. 1965-ci ildə “Chalcedon” fondunun əsasını qoymuşdur. Onun Müqəddəs Kitab Qanununun Əsasları (1973), Müqəddəs Qanunun etibarlılığını Allahın hamı üçün itaət standartı kimi qəbul edən müasir teonomiya hərəkatına başladı. O, müasir məsihçi məktəbini və 20-ci əsrin ortalarından sonlarınadək evdə təhsil hərəkatlarını təşviq edən hesab edilir.